Er is een taal die alles laat
zoals het is – maar niemand
kan hem spreken.
Lieveling blijft lieveling
in deze taal en leeuwerikje
leeuwerikje.
Of ijs of spanrups of
de Dom van Keulen, niets heeft
iets van deze taal te vrezen.
Natuurlijk, kogel blijft
in deze taal een kogel, hij
heelt geen wonden, lest
geen dorst, lenigt
geen verdriet. Maar wat
doet het ertoe:
er is geen woord voor ik in deze
taal, niemand kan hem spreken.
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.